سی سالگی

اندوه نگاه تو شب را سیاه تر می‌کند. مهتاب پنهان می‌شود... ستاره سردرگم... و آسمان میان چشمانت خسوف می‌کند. "مهرنور" سی سالگی...

اندوه نگاه تو شب را سیاه تر می‌کند. مهتاب پنهان می‌شود... ستاره سردرگم... و آسمان میان چشمانت خسوف می‌کند. "مهرنور" سی سالگی...

باید تقویم را از نو نوشت!ساعت را از نو اختراع کرد!روز را به جای شب گذاشت.و شب را به جای روز...زمستان، گرم شود.بهار، برگ هایش خزان شود.تابستان، سرما تا پوست و استخوان رسوخ کند.و پاییز...حتی کتاب دهخدا را باید از سر نوشت!جدایی: رسیدن به آغوش تو باشد.تنهایی: پر از تو باشد و تو.رفتن: آمدن تو را در دل خود داشته باشد.خیانت: تنها سه حرف عشق را یدک بکشد.و انتظار...خدا حوا را باید از نو خلق کند.قلب را در سر بگذارد کنار مغز.چشمانش در قلب آدم.دستانش ستون فقرات آدم.و سیب..."مهرنور" سی سالگی...

گفته بودی چون تو باشی حجله‌ای باشد و گُذری
گر نباشی هم ندارد اَثری بر حالِ بی احوال ما
گفتی و به آتش کشیدی تمام باور و ایمان را
بی تو ققنوسِ باور ز خاکستر نزاید باز
ای صِنوبَر غمگین من باز آی.
"مهرنور"

سی سالگی...